نقش واسطه صمیمیت در رابطه بین الگوهای ارتباطی و کیفیت زندگی زناشویی

هدف پژوهش حاضر عبارت بود از تبیین نقش واسطه ای صمیمیت در رابطه بین الگوهای ارتباطی و کیفیت روابط زناشویی. روش پژوهش از نوع همبستگی است و برای سنجش نقش واسطه ای صمیمیت در ارتباط بین الگو های ارتباطی و کیفیت زندگی زناشویی از روش تحلیل مسیر استفاده شد. جامعه پژوهش حاضر را کلیه فرهنگیان متاهل شهر مرودشت تشکیل دادند. حجم نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 303 نفر می باشد که ازمیان فرهنگیان متاهل شهر مرودشت به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای تک مرحله ای انتخاب شدند که از هر67 مدرسه متوسطه اول و دوم شهر مرودشت 23 مدرسه به صورت تصادفی انتخاب و معلمان این مدارس به عنوان نمونه پژوهش در نظر گرفته شدند یافته ها نشان داد که الگوی ارتباطی اجتنابی نتوانست کیفیت و صمیمیت زناشویی را متاثر کند. همچنین توقع زن و مرد رابطه ای منفی با صمیمیت و کیفیت رابطه زناشویی دارد. الگوی توقع زن تاثیری در صمیمیت زوجین نداشت و اما تاثیر منفی بر کیفیت رابطه زناشویی به صورت مستقیم داشت و اما توقع مرد بصورت مستقیم بر صمیمیت اثر داشت و بصورت غیر مستقیم و با واسطه صمیمیت در کیفیت رابطه زناشویی تاثیر منفی داشت. در نهایت الگوی سازنده متقابل میتواند صمیمیت را بصورت مستقیم و کیفیت زندگی زناشویی را با واسطه صمیمیت به صورت غیر مستقیم متاثر کند. نتایج حاکی از آن است که کیفیت زندگی زوجین تحت تاثیر مستقیم و غیر مستقیم الگوهای ارتباطی زوجین از طریق واسطه گری صمیمیت است. لازم به ذکر است با افزایش صمیمیت در میان زوجین تاثیر الگوهای مخرب توقع زن و مرد بر کیفیت روابط زناشویی کمتر شده و تاثیر الگوی سازنده ارتباط بیشتر می شود و بر عکس.